Η Τίρυνθα αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους της Αργολίδας και συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο των μνημείων της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco.
Ο χαμηλός λόφος της Τίρυνθας κατοικήθηκε αδιάλειπτα από τη Νεολιθική εποχή μέχρι την ύστερη αρχαιότητα. Στη δεύτερη φάση της Πρωτοελλαδικής εποχής (2.700-2.200 π.Χ.) πρέπει να υπήρχε εδώ ένα σημαντικό κέντρο με πυκνή κατοίκηση και ένα μοναδικής κατασκευής κυκλικό κτίριο διαμέτρου 27 μ., στην κορυφή του λόφου. Κατά την ύστερη εποχή του Χαλκού, ο λόφος οχυρώθηκε σταδιακά με «κυκλώπεια» τείχη που περιέβαλαν το ανακτορικό συγκρότημα καθώς και από άλλα κτίρια, που χρησιμοποιούνταν κυρίως από την άρχουσα τάξη ως λατρευτικοί χώροι, αποθήκες, εργαστήρια και κατοικίες. Κατά τους ιστορικούς χρόνους η Τίρυνθα δεν μπόρεσε να συναγωνιστεί το Άργος, το οποίο και την κατέστρεψε στο πρώτο μισό του 5ου αιώνα εξορίζοντας τους κατοίκους της.
Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, τον θαυμασμό των επισκεπτών της Τίρυνθας προκαλούν τα «κυκλώπειά» της τείχη. Οι ογκόλιθοι που τα απαρτίζουν ζυγίζουν πολλούς τόνους και δικαιολογούν την άποψη του περιηγητή Παυσανία ότι… ούτε δυο μουλάρια δεν ήταν σε θέση να μετακινήσουν τον μικρότερο από αυτούς. Ο μύθος θέλει τους Κύκλωπες να χτίζουν τα μεγαλειώδη αυτά τείχη για χάρη του ιδρυτή της πόλης, πρίγκιπα Προίτου.
Μετά τους περιηγητές του 17ου και του 19ου αιώνα, την Τίρυνθα ανακάλυψε ο Ερρίκος Σλήμαν, ο οποίος και πραγματοποίησε εκτεταμένες ανασκαφές στον χώρο. Από το 1876 μέχρι σήμερα, οι έρευνες του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου και της Ελληνικής Αρχαιολογικής Υπηρεσίας έφεραν στο φως μια από τις σημαντικότερες μυκηναϊκές ακροπόλεις και ιχνηλάτησαν τα στάδια του πολιτισμού των προϊστορικών και ιστορικών περιόδων της Αργολίδας.